Εντυπωσιάζομαι με την ευκολία πολλών σχολιαστών να καταδικάζουν εξαρχής όσες/όσους διαδηλώνουν θεωρώντας τες ενόχους και να ευθυγραμμίζονται με την αστυνομία. Παλιά τέτοιες απόψεις ταύτισης με το κράτος δεν παρίσταναν τις φιλελεύθερες. Από την τήρηση της νομιμότητας δεν εξαιρείται η αστυνομία σωστά; άμα δεν οι αστυνομικοί δεν έχουν διακριτικά ι όπως ισχύει σε κάθε πολιτισμένη (ε;) χώρα του κόσμου, αν δεν τιμωρείται σχεδόν ποτέ καμία κατάχρηση εξουσίας ή άσκηση δυσανάλογιας βίας (ο αστικός κώδικας τα λέει αυτά, όχι ο Ρουβίκωνας), αν τον τελευταίο καιρό πληθαίνουν οι επώνυμες καταγγελίες για σεξιστική/ομοφοβική συμπεριφορά (ξεγύμνωμα και γυναικών εν μέσω 30 ματατζήδων) από απλούς περαστικούς μέχρι αναρχικούς (καθώς γνωρίζω στις δημοκρατίες ακόμα και οι αναρχικοί έχουν πολιτικά δικαιώματα και τα βασανιστήρια απαγορεύονται) τότε πώς γίνεται ως φιλελεύθεροι πολίτες να μην προβληματιζόμαστε;