Σιγά τα κατορθώματα...! Άκου εκεί, δεν κωλώνουν!.....γυρνάει ο άλλος με υφάκι και λέει: «Είμαι χοροφάγος!», ο άλλος: «Είμαι ποδηλάτης!», ο άλλος: «Είμαι φιλόζωος!». Δεν λέω πως είναι άσχημα όλα αυτά. Ιδιαίτερα η αγάπη στα ζωάκια η οποία αποτελεί πάντα μία από τις βασικές προτεραιότητες μας. Γιατί όμως όλο αυτό το παραμύθιασμα με τα υπόλοιπα; Είναι η Αθήνα για ποδήλατο; Είναι δυνατόν να μη τρώμε καθόλου κρέας; Μήπως υπερβάλουμε αγγίζοντας τα όρια της γραφικότητας; Να συνέλθουμε λιγάκι γιατί έχουμε πιο σοβαρές προτεραιότητες και προβλήματα;Σ.Σ.: Άσε που τα περισσότερα από τα παραπάνω γίνονται κατ' ανάγκη και όχι από επιλογή και άποψη.Σ.Σ.2: Για να πάει να πει μία εγκυμονούσα στον γιατρό της ότι δεν τρώει κρέας ή μία μητέρα ότι δεν ταΐζει το παιδί της κρέας γιατί το μαθαίνει να γίνει χορτοφάγος και έχουν να ακούσουν πολλά "καντήλια"...