Ως πρόσφυγας έχει δικαίωμα να αιτείται άσυλο σε όποια χώρα καταφέρει να φτάσει για να αισθάνεται ασφαλής. Στην Τουρκία μπορεί να θεωρεί ότι το αίτημά του για άσυλο δε θα εξεταστεί δίκαια, να θεωρεί ότι δε θα του επιτραπεί να κάνει αίτηση, να θεωρεί ότι θα κρατηθεί σε απάνθρωπες συνθήκες (λίγα από όσα γίνονται στην Τουρκία). Δεν μπορεί να δικαιολογείται καταπάτηση ανθρωπίνων δικαιωμάτων με το σκεπτικό ότι μπορεί να πάει σε άλλη χώρα ή ότι στη χώρα του έχουν την όποια επίσημη γλώσσα. Για παράδειγμα στην Ελλάδα υπάρχουν πληθυσμοί που δεν ξέρουν ελληνικά, αυτό δεν τους κάνει λιγότερο ανθρώπους. Το "δήλωσε ότι τα γαλλικά είναι η γλώσσα επικοινωνίας" όταν οι φόρμες δεν συμπληρώνονται από τους αιτούντες, αλλά μόνο βάζουν την υπογραφή τους, αν τη βάζουν, όταν και όσοι γνωρίζουν τη γλώσσα στη φόρμα δε βγάζουν άκρη, είναι δικαιολογία. Η απόρριψη ενός αιτήματος θα πρέπει να γίνεται με ουσιαστικά κριτήρια, "ο άνθρωπος δεν διατρέχει κίνδυνο γιατί α, β, γ", τα υπόλοιπα είναι δικαιολογίες εκ του πονηρού.