Διαβάζω όλα αυτά και σκέφτομαι μόνο ένα πράγμα. Πως αργήσαμε τόσο πολύ να πάρουμε χαμπάρι στην Ελλάδα. Την ώρα που στην Ιταλία οι άνθρωποι πέθαιναν κατά 100αδες, εμείς συνέχιζαμε κανονικά τις ζωές μας. Οι μαθητές με το που έκλεισαν τα σχολεία συνωστιζοταν στις καφετέριες και τα μπαράκια-τύπου έκτακτες διακοπουλες.Όλα δείχνουν ότι δύσκολα θα αποφύγουμε μια κατάσταση παρόμοια με της Ιταλίας. Αντιδρασαμε κάποια στιγμή ευτυχώς (στην πραγματικότητα πριν από 3 μέρες) αλλά σκέφτομαι πόσο καλύτερα θα πήγαιναν όλα αν κινουμασταν μερικές μέρες πριν. Σε τέτοια περιστατικά και η μία ώρα και το κάθε λεπτό παίζει ρόλο!