Ευχαριστω για το αρθρο.Πανω σε αυτο θα εκανα καποιες δικες μου ερμηνειες.Αξιζει μια μικρη αναλυση για (διστοπικες) ταινιες/βιβλιων (επιστημονικης) φαντασιας, σε γενικες γραμμες ταινιες/βιβλια επιστημονικης φαντασιας, οραματιζονται ενα μελλον με βαση τα ερεθισματα της εκαστοτε εποχης. Ενιοτε (αν οχι παντοτε) λειτουργουν ως μια μορφη κριτικης για την εποχη, αλλοτε ξεγυμνωνουν τη σκληρη/απανθρωπη φυση του ατομου. Ας θυμηθουμε πχ το τελος του Dawn of the Dead οπου ο Romero εχει τα ζομπι να πηγαινοερχονται στο μολ σαν καταναλωτες, ή στο 28 Μερες Μετα οπου ο Τζιμ προς το τελος ουσιαστικα δεν ξεχωριζει απο τους μολυσμενους με το ιο οργης. Ενα συνηθες μοτιβο ειναι απολυταρχικα καθεστωτα, μηχανες να εχουν τον ελεγχο, αλλοιωση της πρωτοβουλιας του ατομου, τεχνολογια, ναρκωτικα, κλπ.Και εχει ερχεται ουσιαστικα αυτο που αναφερεται στο αρθρο, και υπαρχει ελλειψη της κοινοτητας, back to roots, φυση, ζωη στη φυση κλπ. Που θελω να καταληξω. Θεωρω η δυσπιστια προς το κρατος, ελλειψη κοινωνικης ευθυνης, ωχαδερφισμος κλο ευθυνονται στο γεγονος οτι εχουμε χασει την εννοια του κοινωνικου συνολου, της κοινοτητας. Ειναι οντως ομορφες οι σκηνες των Ιταλων να τραγουδουν ολοι μαζι, αλλα ποσοι οντως ξερουμε τα ονοματα των γειτονων. Τι κανουν, ποσοι ειναι, ηλικιες κλπ.Οταν αυτα λειπουν, πως να νοιωσουμε την αναγκη να προστατευσουμε αυτα τα ατομα. Οταν απογυμνωνομαστε απο το κοινωνικο συνολο, γιατι να θεωρησουμε οτι μια προσωπικη θυσια αξιζει?Επιπλεον, και με βαση οτι αναφερα για απολυταρχικα καθεστωτα σε ταινιες. Η επαφη μας με πολιτικους ξανα ειναι πολυ απομακρη. Οταν απο τη μια υπαρχει ελλειψη σχεσης με το κοινωνικο συνολο, αποσταση απο τη πολιτικη ηγεσια, και ουσιαστικα εχεις μια μορφη εξουσιας να σου "επιβαλλει" καποια μετρα (στα οποια δε συμφωνεις) ειναι επομενο να μην συμμορφωνεται καποιος.Και πανω σε αυτο δυστηχως εχουμε αυξηση ατομων που εχουν σταματησει να πιστευουν σε επιστημη και πολιτικους που μιλανε για εμβολια, περιβαλλον, κλιματικη αλλαγη κλπ. Γιατι ουσιαστικα αν σε ρωτησει καποιος πχ κλιματικη αλλαγη, φερνεις ως επιχειρημα την αυθεντια ενος οργανισμου/ επιστημονα. Ουστιαστικα αυτο ειναι η λογικη "επειδη το λεει αυτος". Μια μορφη εξουσιας ξανα.Μακρυγορω αλλα εκει που θελω να κταληξω ειναι οτι πιστευω οτι πρεπει να επενδυσουμε στις ανθρωπινες σχεσεις. Η κοινωνια του σημερα δυστηχως σπρωχνει περισσοτερο κοσμο σε μερη στα οποια ειναι ξενος, και χανει την εννοια της κοινοτητας.Για την αποφυγη ενος δυστοπικου μελλοντος, πιστευω ενα βημα πισω στη κοινοτητα, επενδυση στις κοινωνικες σχεσεις, μπορουν να δημιουργησουν μια ασπιδα σε απολυταρχικα καθεστωτα, και να προστατευσουν την ανθρωποτητα.
