Διαφωνώ με όλους σας.Ούτε χαμογελάω με τις "παροχές" στους πρόσφυγες, ούτε ζηλεύω. Πώς να χαμογελάσω με "παροχές" που δίνονται με σκοπό αυτοί οι άνθρωποι να χάσουν την αξιοπρέπειά τους; Φανταστείτε αντίστοιχα να δινόταν σε όλους σας το κοινωνικό επίδομα αλληλεγγύης (200 ευρώ) με όρους να χάσετε δια παντός το δικαίωμα εργασίας, σε κάθε τετράγωνο να υπάρχει φρουρός από τον οποίο θα πρέπει να ζητάτε άδεια για να το εγκαταλείψετε και να επιστρέψετε στο σπίτι σας, να απαγορεύεται η κυκλοφορία μετά τις 10, να σας κόβουν απροειδοποίητα ρεύμα και νερό, να έχετε ανάγκη τέτοιο επίδομα και να μην είναι βέβαιο πόσο θα διαρκέσει η "παροχή" του. Θα το ζηλεύατε; Θα χαμογελούσατε με εκείνους που θα το έπαιρναν; Σοβαρά, επειδή η κατάσταση των προσφύγων είναι αυτή και χειρότερη.Ούτε φοβάμαι τους πρόσφυγες. Όσο ξέρω αυτούς, άλλο τόσο ξέρω τον γείτονα απέναντι, μην πω ότι τον τελευταίο που τον ακούω συνέχεια να βρίζει τον ξέρω λιγότερο κι ούτε θέλω να τον μάθω παραπάνω. Ούτε θέλω να φανταστώ να γίνονται οι πρόσφυγες σαν αυτόν κι επειδή αμφιβάλλω αν μπορούν, μάλλον ο γείτονας ποτέ δε θα δεχτεί ότι μπορεί να ζήσει αρμονικά μαζί τους.