Ξέρεις...θα πω κάτι κι ίσως ξενίσει. Αλλά ακούστε το. Κάτι μπορεί να μείνει στο τέλος. Υπάρχει διάχυτη μια τάση στον πολιτισμό μας η οποία θέλει να "στρογγυλέψει" την ζωή. Μαλώνουμε τα παιδιά όταν συγκρούονται μεταξύ τους. Μαλώνουμε με τον σύντροφο όταν έχει νεύρα και ξεσπάει. Μαλώνουμε τα ζευγάρια που είναι γονείς και διαφωνούν μπροστά στα παιδιά (δεν εννοώ κακοποίηση και τέτοια τραγικά φυσικά!)."Είναι κακό να θυμώνεις". "Είναι κακό να νιώθεις λύπη και μοναξιά. Σκέψου θετικά κι όλα θα έρθουν". "Είναι κακό να στεναχωριέσαι. Τραβάς αρνητική ενέργεια". "Οι ζωντανοί με τους ζωντανούς" κλπ. Με την θεωρία ότι σκεφτόμαστε "θετικά" εξοβελίζουμε (θα θέλαμε!) ένα τεράστιο κομμάτι της ανθρώπινης ψυχοσύνθεσης και το κλείνουμε σε ένα ξεχασμένο ντουλάπι έρεβους και λησμονιάς. Όμως μην αποδεχόμενοι τις σκοτεινότερες πλευρές της ζωής (με όλα όσα αυτή εμπεριέχει) επιλέγουμε να "αποστειρώνουμε" τις εμπειρίες μας και να απ-ανθρωπίζουμε την βιωματική αλήθεια μας. "Νιώθω σκατά αλλά δεν πρέπει να νιώθω σκατά επειδή η ζωή είναι ευλογία μπλα μπλα μπλα". Νιώσε κι ενοχές από πάνω που δεν νιώθεις καλά! Μπράβο!Είναι ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ απελευθερωτικό να μπορέσει κάποιος να βιώσει (και να βιώσει απρόσκωπτα κι ανερυθρίαστα εφόσον δεν βλάπτουν τον συνάνθρωπο) τις αρνητικές και σκοτεινές πλευρές της ύπαρξής του. Η ανθρωπότητα εδώ και μερικές χιλιετίες έχει εφεύρει διάφορους τρόπους για να το πετύχει αυτό: Τέχνες. Δράμα. Υπέρβαση ορίων. Σεξ με εγκεφαλικό υπόβαθρο. Δραστηριότητες με έκκριση αδρεναλίνης. Τελετουργίες.Καθένας επιλέγει αυτό που τον ανακουφίζει. Και καθένας είναι μόνος του σε αυτή την ανακούφιση. Κι αν κάποια στιγμή κάποιος συνειδητοποιήσει ότι ο άλλος κατανοεί ότι η επιλεγμένη τελετουργία του έχει ακριβώς ανακουφιστικό σκοπό τότε ένα κύμα ζέστης και ανθρώπινης ενσυναίσθησης τον περιλούζει. Η ανακούφιση του να κοιτάξεις την άβυσσο για λίγο και να επιλέξεις κατόπιν μετά λόγου γνώσης να μείνεις πέραν του χείλους του γκρεμού είναι μια συνειδητότητα που δεν έρχεται εύκολα. Θέλει να την εφεύρεις από την αρχή. Εσύ για τον εαυτό σου. Αλλά όταν έρθει σου δίνει μια δύναμη που ελάχιστα πράγματα μπορούν να σου δώσουν. Αυτά τα ολίγα από εμένα.
