Γεια σου!Ειναι πολυ σημαντικο που εχεις επιγνωση της συναισθηματης/ψυχολογικης σου καταστασης και μπράβο σου που επιθυμεις να διαχειριστεις ο,τι σε προβληματιζει.Αρχικα, θελω να σου πω οτι αν και μονο 17χρονων, ο τροπος που γραφεις δινει την εντυπωση ενος ωριμου, εξυπνου, συστηματικου ανθρωπου. Αυτα τα χαρακτηριστηκα θα σε βοηθησουν πολύ όχι μονο στην επικειμενη ενεργεια σου να επισκεφτεις εναν ψυχολογο αλλα και στην ζωη σου γενικοτερα!Συγκεντρωσε ολη την ψυχραιμια σου και το θαρρος σου και πες στη μαμα σου αυτη τη σου την σκεψη και οτι θεωρεις οτι ειναι κατι που μπορει να σε βοηθησει να ανακτησεις την ορεξη σου και να γινεις ηρεμος και αχρουμενος ανθρωπος παλι χωρις να χανεις καιρο ενω εχεις αυτη την δυνατοτητα.Η μαμα σου θα καταλαβει. Πιθανοτατα (επειδη λες οτι δεν συζητουσες μαζι της οτι σε απασχολει) να σε ρωτησει τι ειναι αυτο που δεν μπορεις να διαχειριστεις. δεν χρειαζεται να της πεις αν δεν θελεις. Αρκει να της πεις οτι υπαρχουν καποιες σκεψεις που ειτε δεν μπορεις να τις διαχειριστεις ειτε δεν τις αναγνωριζεις για να τις αναθεωρησεις και γι αυτο πιστευεις οτι ενας ψυχολογος θα μπορουσε να σε βοηθησει.Δεν μπορουμε να ξερουμε αν κατι μπορει να ειναι σοβαρο ή οχι στην ηλικια σου. Αλλα να ξερεις οτι δεν χρειαζεται παντα να συντρεχει καποιος σοβαρος λογος για να απευθυνθουμε σε εναν ψυχολογο. Αρκει η επιθυμια μας να γνωρισουμε και να εξελιξουμε τον εαυτο μας, να μαθουμε μηχανισμους που θα συγκροτουν την σκεψη μας και υγιείς αντιδρασεις και συμπεριφορες αν νομιζουμε οτι δυσκολευομαστε να το κανουμε μονοι μας.Καλη συνεχεια στην ζωη σου, ελπιζω ολα να διευθετηθουν με τον καλυτερο για σενα τροπο και να εισαι συντομα παλι ενας ανθρωπος γεματος ζωη!!Να ευχαριστηθεις το καλοκαιρι σου :)