Έχω την αίσθηση ότι ο Διογένης εννοεί πως ένας άνθρωπος μόνος/μοναχικός που δυσκολεύεται στις διαπροσωπικές του σχέσεις - λόγω εσωστρέφειας, αντικοινωνικότητας κτλ., - ψάχνει κάποιον που δε θα είναι το ίδιο με αυτόν, αλλά το ακριβώς αντίθετο, έτσι ώστε να μπορέσει να του ξεκλειδώσει τον πραγματικό του χαρακτήρα. Δυο μόνοι με τον ίδιο κλειστό χαρακτήρα είναι πιθανότερο να "πνίξουν" ο ένας τον άλλο. Είναι νομίζω μια καλή επιβεβαίωση αυτού που λέγεται συνήθως ότι τα ετερώνυμα έλκονται κι αλληλοβοηθιούνται.
