Η σταση σου ειναι λαθος απο καθε αποψη. Προφανως κ δε γινεται να βγαινεις καθημερινα με εναν τυπο, να μιλατε ολη μερα στο τηλ και να μην εχεις υποψιαστει οτι σε γουσταρει. Προφανως και κατι θα ειχες παρει χαμπαρι, αλλα γουσταρες το οτι ο αλλος σου εδειχνε ενδιαφερον και σου ανεβαζε την αυτοπεποιθηση, γι αυτο κ εκανες το κοροιδο, οτι δηθεν δεν ειχες καταλαβει τιποτα, και τον κραταγες στη ζωη σου. Δευτερον, επαναλαμβανεις συνεχως "ο φιλος μου αυτο και ο φιλος μου το αλλο". Δεν ειναι φιλος σου κοπελα μου ενας ανθρωπος που ειναι ερωτευμενος μαζι σου. Κ απορω γιατι διατηρουσες επαφες μαζι του, γνωριζοντας τι νιωθει για σενα. Εκεινος οκ, ηταν ερωτευμενος, οποτε, εφοσον και συ του εδινες ελπιδες με τη σταση σου, ηταν λογικο να επιμενει. Εσυ ομως, γιατι τον κρατουσες στη ζωη σου?? Για να τον βασανιζεις και να του δινεις ψευτικες ελπιδες?? Ενιωθες ωραια μ αυτο?? Τωρα οσον αφορα τον αντρα σου, ξαναδιαβασε ολο αυτο που μας εγραψες βαζοντας στη δικη σου θεση τον αντρα σου και στη θεση του μουσικου μια 26χρονη κοπελα. Και πες μας πως θα ενιωθες. Πως θα ενιωθες ξεροντας οτι ο αντρας σου μιλαει ολη μερα με μια αλλη κοπελα (πιο νεα απο σενα, πιο φρεσκια και ισως πιο ωραια) και πως θα αισθανοσουν γνωριζοντας οτι ο αντρας σου προτιμαει να περναει χρονο μαζι της, παρα με σενα? Θα δεχοσουν οτι απλα ειναι δυο καλα φιλαρακια και μεχρι εκει??Στο κεφαλι σου επικρατει ενας χαμος κ επειδη εσυ δεν ξερεις τι σου γινεται, κατεστρεψες τη σχεση σου με τον "φιλο" σου, αλλα και με τον αντρα σου. Και η ευθυνη ειναι κατα κυριο λογο δικη σου. Οταν δεν θελουμε ερωτικα εναν αντρα κοπελα μου και ξερουμε οτι εκεινος ειναι ερωτευμενος μαζι μας, απλα του ξεκαθαριζουμε οτι δεν νιωθουμε το ιδιο και οτι η σχεση μας δεν μπορει να συνεχιστει με αυτα τα δεδομενα. Δεν τον κραταμε για φιλαρακι, εφοσον αυτος μας βλεπει αλλιως.