Καλό είναι οι σχέσεις να γίνονται με ίσους όρους. 'Η αν δεν γίνονται, αυτός που παραχωρεί και επιτρέπει στον άλλο να έχει το πάνω χέρι, να είναι τουλάχιστον συνειδητοποιημένος, να γνωρίζει τι θέλει και να το θέλει πραγματικά.Εσύ για ποιο λόγο άραγε θες να παραχωρήσεις τον εαυτό σου σε κάτι που δε σου ταιριάζει; Τι έχεις να προσφέρεις σε έναν μεγαλύτερο άντρα, πέρα από νιάτα-φρεσκάδα-τρελίτσα (που κι αυτά στο κάτω-κάτω θέμα χαρακτήρα είναι);Μπορεί να έχεις την άγνοια του κινδύνου και να μη σε φοβίζει το να είναι ο άλλος πολύ πιο έμπειρος από σένα στα ερωτικά και στη ζωή, όμως το να δώσεις το σώμα σου για κάτι εφήμερο και ευτελές είναι το λιγότερο. Το να πας γυρεύοντας να παίξει κάποιος με το μυαλό σου σε τόσο ευαίσθητη ηλικία είναι τέρμα επικίνδυνο και από σένα χαζομάρα και επιπολαιότητα.Θα σου έλεγα λοιπόν να συγκεντρωθείς στη μόρφωσή σου και στην ανεξαρτησία που μπορεί να σου προσφέρει, να μην ψωνίζεσαι και απορρίπτεις τα παιδιά της ηλικίας σου και να μην ψάχνεις "μπαμπά" να γραπωθείς. Αν δεν έχεις μπαμπά είναι ένα κεφάλαιο ξεχωριστό και δεν πρέπει να το αφήσεις να καθορίζει τις ερωτικές σου επιλογές. Η υπερανάπτυξη δεν είναι δικαιολογία για ξεσάλωμα, τις ίδιες φουσκοθαλασσιές έχουν όλοι οι έφηβοι τις ηλικίας σου.