Πάντως Λεμόνι (γειά σου btw!) έχω να παρατηρήσω το εξής γενικεύοντας πέραν της συγκεκριμένης εξομολόγησης που είναι ανήλικη. Λες "'Η αν δεν γίνονται [σχέσεις με ίσους όρους], αυτός που παραχωρεί και επιτρέπει στον άλλο να έχει το πάνω χέρι, να είναι τουλάχιστον συνειδητοποιημένος, να γνωρίζει τι θέλει και να το θέλει πραγματικά."'Ομως πρακτικά παρατηρούμε στο φόρουμ ότι υπάρχει έντονη αντίρρηση σε οποιαδήποτε ασυμμετρία στη σχέση καθώς και σε μεγάλες ηλικιακές διαφορές και μεταξύ ενηλίκων πλείστες όσες φορές. Εκεί δηλαδή δεν είναι συνειδητοποιημένοι και δεν το έχουν ανάγκη και δεν ξέρουν τι θέλουν πραγματικά; Πώς εξηγείται η τόση αντίρρηση;