Πιστεύω πως όταν κάποιος έχει λύσεις μπροστά του, αλλά δεν τις θέλει, είναι απλώς επειδή έχει καλομάθει. Αν δεν έχεις κάνει τίποτα στη ζωή σου και ξεκινάς από το μηδέν, τότε θα ξεκινήσεις με κάτι που δεν σου αρέσει, αυτό είναι γεγονός. Ξεκινάς τη πρώτη σου δουλειά, από το μηδέν. Δεν σου αρέσει, δεν θα σου αρέσει ούτε η επόμενη και πιθανότατα ούτε η μεθεπόμενη, όμως στον δρόμο μαζεύεις εφόδια και τελικά, κάποια στιγμή, βρίσκεις τι θέλεις. Έτσι είναι η ζωή, δεν επινοώ κάτι, ούτε μιλάω υποθετικά. Αν κάποιος έχει καλομάθει επειδή μένει με τους γονείς του και επειδή δεν μπήκε στον κόπο να ''αγωνιστεί'' για τη ζωή του, τότε βολεύεται και μετά είναι δύσκολα τα πράγματα. Αν δεν θέλει να εργαστεί, ή να κάνει κάτι για τον εαυτό του, αυτό είναι τεμπελιά και η τεμπελιά γεννιέται από την απραξία. Το θέμα είναι να θέλει να βγει κάποιος αυτή. Εγω πιστεύω ότι για να βγει πρέπει να καταλάβει ότι ξέρεις κάτι, όταν πεθάνουν οι δικοί σου δεν θα έχεις κανέναν να σε συντηρήσει και θα έχεις ξοδέψει τα χρόνια μέσα στο καθισιό και στο παράπονο, γιατί δεν έγινες ποτέ ανεξάρτητος. Αυτό.