Να βρούμε δηλαδή ανθρώπους που κλαίνε από τα νεύρα τους, που ζητούν συγνώμη κάθε τρεις και λίγο, που είναι συχνά 'αλλού', που είναι τόσο ανασφαλείς ώστε αν δεν μιλήσουν μια μέρα με τον άνθρωπό τους νιώθουν πως τον χάνουν, που είναι ζηλιάρηδες, που ορμάνε με τα μούτρα στον άλλο λες και δεν έχουν ξαναγνωρίσει άνθρωπο και που, τέλος, αγκαλιάζουν με τη χάρη μιας αρκούδας. Πας καλά?
