Κι εγώ τέτοιο σκηνικό θυμήθηκα. Σε φιλικό σπίτι πλακώνουν φιλοξενούμενοι να παραθερίσουν τσαμπέ και μπαίνει ο άλλος με φόρα, απλώνει το χέρι από 3m απόσταση, σφίγγει όλο ενθουσιασμό "είμαι ο Τάδε Τάδε Ψυχίατρος, χάρηκα", οπότε κι εγώ "είμαι (το) Λεμόνι και είμαι καλά". Δε φταίνε αυτοί πολλές φορές. Το τι γλείψιμο πέφτει από τον περίγυρο, δεν περιγράφεται...