Αγαπητή άνεργη, εγώ ήθελα απλώς να πω ότι καταλαβαίνω όσο μπορώ τον πόνο σου και τη στενοχώρια. Όλοι έχουμε τον τόπο μας, τις αναμνήσεις μας και κάποιοι ζουν και πεθαίνουν σε αγαπημένα μέρη.Ο άνθρωπος όμως είναι γεννημένος εξερευνητής, δραστήριος και με περιέργεια. Λυπάμαι πολύ να ακούω ανθρώπους να φοβούνται το άγνωστο γιατί όσο κι αν σου λείψουν άτομα και συνήθειες, θα φτιάξεις νέα ζωή, νέα οικογένεια. Ίσως ξανάρθεις, ίσως πας αλλού, ίσως τους πάρει όλους να ζήσετε στον Άρη. Μια περιπέτεια είναι και πόσο κρίμα θα ήταν να καταλήξεις εκεί από όπου ξεκίνησες. Καλή τύχη, να έχεις ομαλή προσαρμογή:)