Εντωμεταξύ έχετε πλάκα που μερικοί δεν είχατε παρέες στο σχολείο (δεν εξετάζω το γιατί) και ξαφνικά περιμένετε την έξαλλη "φοιτητική ζωή". Οτι τι; Οτι θα πας να σπουδάσεις και θα σε πάρει κάποιος απ'το χέρι να σε μπάσει στα κόλπα και να γίνεις party animal από το πουθενά;'Οταν δεν έχεις εξασκήσει την κοινωνικότητά σου (είτε είχες ευκαιρίες και τις απέρριψες είτε σε απέρριψαν οι συμμαθητές, πάλι δεν εξετάζω το γιατί), πώς περιμένεις να ταιριάξεις σε παρέα και μάλιστα τέτοιου είδους;Πάντα θεωρούσα οτι τα παιδιά (μαθητές-φοιτητές) "οσμίζονται" τη συστολή, την ατολμία, την αμηχανία, την απειρία κτλ και χωρίς απαραίτητα να έχουν κακή πρόθεση, αποφεύγουν τα άτομα που δείχνουν κάπως διαφορετικά, γιατί τους προκαλούν ανασφάλεια. Μερικοί δε θέλουν να θέσουν τη δημοφιλία τους σε κίνδυνο κάνοντας παρέα με πιο κλειστά άτομα.Οπότε το να περιμένει κανείς να βελτιωθεί η ζωή του, χωρίς να το δουλέψει μέσα και έξω του, είναι μάταιο. Φυσικά υπάρχουν περιπτώσεις που άλλαξε η ζωή, επειδή άλλαξε το περιβάλλον, αλλά πάντα ενστερνιζόμουν το "συν Αθηνά και χείρα κίνει".Επεκτάθηκα λίγο παραπάνω σε μία παράμετρο, γιατί είναι πραγματικά πολλές οι εξομολογήσεις που σχετίζονται με τις προσδοκίες της περιβόητης "φοιτητικής ζωής".Κατά τ'άλλα συμφωνώ με Φου, θα πρέπει να ερωτηθούν οι γονείς, οι οποίοι επενδύουν τους κόπους τους...