Επίτρεψέ μου να σου πω οτι φαίνεται να εστιάζεις σε λάθος "προβλήματα". Δηλαδή το θέμα δεν είναι οι μικρές καθημερινές οχλήσεις πχ οι επισκέψεις από φίλους των γονιών σου, οι υποδείξεις που σου κάνουν κτλ, το να ασχολείσαι με αυτά όμως, σε αποσπάει κατά κάποιον τρόπο και σε καθυστερεί απ'το να έρθεις αντιμέτωπη με το σούπερ τεράστιο πρόβλημα: διακοπή σύνδεσης με τον σύζυγο. Που σημαίνει καμία επικοινωνία, ο καθένας κάνει ό,τι καταλαβαίνει και οι δύο προσπαθείτε να βολευτείτε (κυρίως ο καθένας να βολέψει τον εαυτό του ουσιαστικά) σε μία κατάσταση εξ ορισμού άβολη.Δε φταίνε οι γονείς που κάνουν κι εκείνοι ό,τι μπορούν χωρίς να είναι υποχρεωμένοι. Συγγνώμη που θα το πω, φταις εσύ που κουβαλήθηκες με την οικογένειά σου και τα προβλήματά της μέσα στο σπιτικό τους. Κι αντί να λύσεις με τον άντρα σου τα θέματά σας, οικονομικά και επικοινωνίας, κάθεσαι και ασκείς κριτική σε λάθος κατεύθυνση.Γι'αυτό λοιπόν μαζευτείτε, πάρε ενεργό ρόλο στις επαγγελματικές του αποφάσεις, ανάλαβε διαχείριση, αφού δεν τα καταφέρνει εκείνος και μετακομίστε το συντομότερο. Θα μπορούσε να προτείνει να κρατάνε τα πιτσιρίκια τα πεθερικά (που κι εκείνοι δεν είναι υποχρεωμένοι), ώστε να βρεις δουλειά ά-με-σα.Αν δεν μπορείτε να αναλάβετε τις ευθύνες σας ως ζευγάρι και να συμπλεύσετε για το καλό των παιδιών σας, ίσως θα'πρεπε να σκεφτείτε καλύτερα πού οδηγεί το όλο εγχείρημα.