Δεν έχω καμιά τρομερή ή αποτελεσματική συμβουλή να σου δώσω, συγγνώμη. Συλληπητήρια κι εύχομαι να έχει καλό παράδεισο μετά από την ταλαιπωρία της...Είναι σημαντικό να αναγνωρίσουν όλοι πόσο σημαντική απώλεια αυτή των λεγόμενων "κατοικιδίων" για τους "ιδιοκτήτες" τους. Δεν είναι αξεσουάρ ή αποκτήματα, είναι πολυαγαπημένοι φίλοι και μέλη της οικογένειάς μας.Γι'αυτό και σου λείπει τόσο έντονα. Επίτρεψε στον εαυτό σου να πενθήσει. Θα χρειαστείς χρόνο να ξεπεράσεις τον πόνο. Σκέψου μόνο πόσο τυχεροί είστε και οι δύο που βρεθήκατε ο ένας στο δρόμο του άλλου.Καλή δύναμη και κουράγιο!