Σαν τι να κανω δηλαδη για να σταματησει να γκρινιαζει? Δεν νομιζω οτι ειναι στο χερι μου. Οσο για το αλλο που λες, οτι δεν ειμαι υποχρεωμενη να την ακουω, ναι εχεις δικιο, αλλα αυτη καθε φορα που βγαινουμε παιρνει απο μονη της το λογο(χωρις καν να μας ρωτησει αν εμεις ειμαστε καλα και χωρις να μπει στη διαδικασια να αναρωτηθει αν γουσταρουμε να ακουσουμε για αλλη μια φορα "το δραμα της"). Ε εγω λοιπον νευριαζω τοσο πολυ με το θρασος της, που το μονο που μου ερχεται να κανω εκεινη τη στιγμη ειναι ειτε να αρχισω να τη σκυλοβριζω και να της πω οτι "χεστηκαμε και για σενα και για τον μαλακα σου", ειτε απλα να συγκρατηθω και να σωπασω. Και μεχρι στιγμης επιλεγω να κανω το δευτερο. Ε, αν συνεχιστει για πολυ ομως αυτο, θα αρχισω να εφαρμοζω την πρωτη λυση μου φαινεται. Δεν ειναι κακο κοριτσι, ουτε θελω να σταματησω να κανω παρεα μαζι της. Ειναι οκ σαν ανθρωπος γενικα, αρκει να μην αρχισει την γκρινια.