Αν δεν τρολάρεις, φοβάμαι ότι είσαι και εσύ της κλασικής σχολής που ''έπρεπε'' να προχωρήσεις κάτι γιατί δε γινόταν αλλιώς και έμπροσθεν του ''εκτελεστικού αποσπάσματος'' το συνειδητοποιείς.Πάντως, για να γράψω και κάτι πιο σοβαρά, φαίνεται η μέλλουσα σύζυγος να μην είναι κάτι ιδιαίτερο για σένα: είναι απλά ''μία'' που παντρεύεσαι, δεν δίνεις έμφαση στο πρόσωπο αλλά στο γάμο. Στη θέση της θα μπορούσε να είναι οποιαδήποτε και τα ίδια ερωτήματα θα έθετες και πάλι.Δεν έχεις τα κότσια να βάλεις βόμβα: θα πας στο γάμο, και θα το παίξεις ο πλέον ευτυχισμένος άνθρωπος. Αν είχες τα κότσια, δε θα έμπλεκες σε μία κατάσταση που σε κατέληξε νομοτελειακά εδώ επειδή πιθανότατα σε ''βόλεψε'' από πολλές απόψεις. Να ζήσετε.