Γεια σου!Θα συμφωνήσω με το Λεμόνι στο οτι μπορείς να επεισκεφτείς κάποιον ειδικό και να σε βοηθήσει..Ξέρω οτι είναι δύσκολο το έχω περάσει και απο τις δυο μεριές και ως παθούσα και ως συγγενικό πρόσωπο και δν ξέρω ποιο είναι πιο δύσκολο..Θα σου πω κάτι που μπορεί να το ακούς συνέχεια αλλά είναι το μόνο που με βοήθησε,υπομονή!Οταν αντιμετωπίζουμε κάτι τέτοιο πρέπει να έχουμε πολύ υπομονή και επιμονή!Νά μιλάς,σε φίλους,στο αγόρι σου,στην μητέρα σου,όπου μπορείς μην τα κρατάς μέσα σου!Δεν είσαι μόνη σε όλο αυτό και δεν είσαι η μόνη!Ευχομαι να πάνε όλα καλά!!