πωπω δε ξερεις πόσο το πέτυχες! ακριβώς αυτό νιώθω! ότι τα 4 χρόνια έτρεχα να την ικανοποιησω για να μη γκρινιάξει και να μη παρεξηγηθεί! αλλά πλέον κουράστηκα! και δεν κουραστηκα να τρέχω να σου πω την αλήθεια! γιατί αν χρειαστεί τρέχω για άλλους φίλους, που τρέχουν κι αυτοί για μένα βεβαια! κουράστηκα τη γκρίνια και τη πίεση και την επιθετικότητα και τη παρεξήγηση με το παραμικρό! και πλέον το αντιλαμβάνομαι ότι δεν είναι δα και τόσο σημαντικό που παρεξηγιέται η φιλη γιατί εχω σοβαρότερα προβλήματα! παλιά το επαιρνα και κατακαρδα σαν χαζη που είμαι και ελεγα οτι συνέχεια εγω φταίω! αλλά δεν γίνεται να διατηρηθεί ετσι μια φιλία! λογικό δεν είναι?