Είναι τραγικοί οι άνθρωποι.Δεν έχουν δική τους ζωή να ασχοληθούν;Εγώ όταν πλέον βαρέθηκα να το ακούω και αποφάσισα να γίνω σκύλα, ευγενικά μεν με περισσή αυτοπεποίθηση δε, εξήγησα σε δυο-τρείς ότι είμαι πολύ νέα για να περάσω το υπόλοιπο της ζωής μου με ένα άντρα,ότι ο έρωτας είναι πολύ ωραίος για να τον εγκαταλειψω και να γίνω μια νοικοκυρούλα,και δεν συμμερίζομαι τις μικροαστικές πεποιθήσεις τους.( Παραμύθι, όταν είσαι 40+, άντρας δεν υπάρχει ούτε για δείγμα αλλά δεν είναι ανάγκη να το ξέρουν).Είχαν πολύ πλάκα τα μούτρα τους, αλλά κόπηκαν τα σχόλια(μπροστά μου.Πάντως βρήκα την ησυχία μου.