-Η παχυσαρκία είναι νόσημα, το να έχει 10-15 παραπάνω κιλά (υπέρβαση είτε με το ΔΜΣ είτε με το μάτι κάθε συγγενή/άγνωστου/γνωστού που θα σου πει 5-10 κιλά να έχανες και θα ήσουν κούκλα). -Τα κιλά δεν είναι γοητεία είτε πολλά είτε λίγα, αλλά σίγουρα έχουν το κοινό τους: κάποιοι θέλουν φιτ, άλλοι λιγότερο φιτ αλλά αδύνατες, οι δίπλα με πιασίματα μπόλικα κ.τ.λ.-Το σέξαπιλ του κάθε ατόμου έχει να κάνει εντέλει με την προσωπικότητά του, όταν ο άλλος είναι άνετος με τον εαυτό του αυτό βγαίνει. -Αδυναμίες χαρακτήρα και συμπεριφορών έχουν και αδύνατοι άνθρωποι. Είναι τόσο άδικο αυτό σαν σχόλιο αλλά 10 κιλά να έχεις παραπάνω έχεις ακούσει διάφορα μεν, αλλά δε σημαίνει ότι σ' αρέσει να τ' ακούς συνέχεια. - Κάποιος μπορεί να έχει λίγα παραπάνω κιλά επειδή του αρέσει το φαγητό πολύ και να κινείται μεν αλλά με μέτρο ή για θέματα μεταβολισμού. Ε και; Κι διατροφικές διαταραχές βέβαια, για τον άνθρωπο είναι, οπότε εκεί βοηθάει όντως ένας ψυχολόγος. Αλλά ξέρετε τι συμβαίνει με την κοπέλα; - Αυτό που γίνεται στις εξομολογήσεις να μένουν οι άνθρωποι στα κιλά, γίνεται και εκτός εξομολογήσεων. Άμα έχεις λίγα παραπάνω κιλά για πολλούς δεν είσαι ο τάδε, αλλά ο χοντρούλης τάδε και κοιτάνε να σου πουν αν πήρες ή έχασες εξαρχής βάρος. Είναι απλά άσχημο και η πίεση τεράστια, οπότε μάλλον πρέπει να διαθέτεις ψυχάρα για να μη μασάς και να διαθέτεις την γοητεία σου και την τόλμη να παίζεις μπάλα ενώ όλοι σου λένε κάτσε στον πάγκο μέχρι να γίνεις φιτ. Κι επειδή το τελευταίο, φτάνουμε να το λέμε εμείς οι ίδιοι στον εαυτό μας, καλά κάνει και ανάρτησε η κοπέλα την εξομολόγηση!Υ.Γ. Μόνο μια μικρή ένσταση: γιατί παίδαρους και όχι γαμάτους τύπους/ψυχάρες; Είναι σα να λέμε άμα είσαι άσχημος ρίχνεις κουκλάρες(άρα πάνω απ' τα κυβικά σου ουάου); Αυτά πρέπει να είναι τα κριτήρια; Εκεί, για μένα, είναι λάθος η οπτική της εξ. αλλά είμαι πολύ υπέρ του να ζούμε τη ζωή μας και να μη χαλιόμαστε για μερικά κιλά!