Αν και είμαι κάπως μικρότερή σου (26) μπορώ να σε καταλάβω.Αλλά μην νομίζεις ότι όλοι όσοι παντρεύονται ζουν την απόλυτη ευτυχία.Δε θα σταθώ σε αυτά που διαβάζουμε καθημερινά από αγνώστους εδώ μέσα όπου ακόμα και στις αρχές του γάμου ανακαλύπτουν απιστίες ακατέρωθεν,αλλά και από το περιβάλλον μου δεν έχω τα καλύτερα παραδείγματα.Ακόμα και από φρεσκοπαντρεμένους απογοήτευση βλέπω και όχι μόνο λόγω των οικονομικών.Πάντως ο τίτλος σου θεωρώ ότι έχει βάση,με την έννοια ότι η καλή παντρειά,ας το πούμε έτσι,είναι και θέμα τύχης.Ωστόσο,είναι και πώς διαχειρίζεσαι την τύχη σου.Ας πούμε στο παράδειγμα που έδωσες,αν εξαιρέσουμε την πρώτη περίπτωση που λογικά δεν είχε και πολλές πιθανότητες να κρατήσει για πολλούς λόγους,ήδη στη δεύτερη έπρεπε να έχεις φύγει πολύ πριν τα 4 χρόνια,όχι επειδή δεν πήγαινε για σοβαρά αλλά επειδή σου φερόταν άσχημα.Πάει αυτό.Και δε το λέω μόνο για σένα,το λέω με την ευκαιρία αυτού που λες,ότι πολλές φορές μας τρώνε χρόνο (χρόνια) σχέσεις που δεν αξίζουν.Η τρίτη περίπτωση οκ,επιλογή σου και καλώς έγινε το ξεκαθάρισμα.Κατά τ'άλλα,νιώθω την απογοήτευσή σου αλλά μη ζηλεύεις όσους είναι παντρεμένοι γιατί οι πόρτες κλείνουν από μέσα.