Η γονεϊκή αυταπάρνηση με συγκινεί πολύ όταν την συναντώ...ίσως γιατί ο αλτρουισμός απαντάται συνήθως σε σχέσεις τέτοιου είδους...Λοιπόν,αν ήμουν στην θέση σου,θα μιλούσα στους δικούς μου και θα κοιτούσα και πρακτικά να βοηθήσω με κάθε τρόπο...η εύρεση εργασίας θα ήταν το πρώτο που θα έμπαινε στην λίστα...έπειτα,θα έψαχνα τι θα μπορούσε να γίνει καλύτερο στην περίπτωση του πατέρα μου...θα μιλούσαμε για διακανονισμούς,ιδιωτική ασφάλιση και γενικά ό,τι θα μπορούσαμε ενδεχομένως να κάνουμε,θα έπεφτε στο τραπέζι...Αλλά μίλησε πρώτα...ίσως να μην διάβασες σωστά τα αποτελέσματα και σίγουρα δεν έχεις ολοκληρωμένη εικόνα της κατάστασης...δεν ξέρεις για παράδειγμα,τι του είπαν οι γιατροί...Εύχομαι να πάνε όλα καλά...