Γεια σου εξομολογουμενε :)Λυπαμαι πολυ για ολα αυτα που νιωθεις και για οτι σου εχει συμβει. Ελπιζω πραγματικα με τον εναν ή τον αλλον τροπο να καταφερεις να διαχειριστεις ολη την κατασταση, να αναθεωρησεις πολλα και να τα μετουσιωσεις σε γνωσεις και χρησιμους μηχανισμους που θα ξεπερνας καθε επομενο "εμποδιο"Εγω αυτο θα σε συμβουλευα να κανεις: να επισκευτεις εναν ψυχολογο. Μπορει να χρειαζεσαι την βοηθεια του, μπορει και οχι τελικα.Ενας ψυχολογος θα σε βοηθησει να βρεις ποιοι μηχανισμοι σου δημιουργουν τις ασχημες σκεψεις και το αισθημα και θα σε βοηθησει να αναστρεψετε την κατασταση με τροπο που θα ταιριαζει σε σενα και πιθανοτατα και στον "ελαχιστο" χρονο.Ευχομαι συντομα να ειναι ολα παρελθον και να μπορεις να απολαμβανεις την ομορφη ηλικια και ζωη σου!