Υ.Γ. Αντίο, σ΄αγαπώ... κτλ. « βγάζουν» μια τραγικότητα, απ' αυτές τις θεατρικές. Ξέρεις, σα να υποδυόμαστε την αγαπημένη μας καλλιτέχνη σε μια δυνατή σκηνή αγάπης. Είναι πανεύκολο να μπερδέψουμε τον εαυτό μας με ποθητούς ρόλους, την πραγματικότητα με την φαντασία. Αλλιώς, προσπαθούμε να είμαστε μαζί κι όχι ένα δυνατό «φινάλε».
