Μου άρεσε η τοποθέτησή σου, κάπως έτσι το έχω φιλοσοφήσει κι εγώ. Ειδικά όταν κάποιος γίνεται χαλί να τον πατήσουν και μετά δεν έχει το αποτέλεσμα που περίμενε (γιατί εκεί είναι το θέμα, οτι περίμενε αντάλλαγμα), τότε σκυλιάζει και εκδικείται. 'Ομως αυτό όντως δεν είναι γνήσια καλοσύνη, δεν τα έκανε από φιλότιμο πραγματικό. Κανείς δεν απαιτεί ουσιαστικά κάτι από εμάς, εμείς κάθε στιγμή επιλέγουμε τι θα δώσουμε και πού. Κάποιοι όμως βολεύονται μέσα στην αδυναμία τους και δε θέλουν να λέγονται "ελεύθεροι άνθρωποι", δεν παίρνουν την ευθύνη των λανθασμένων επιλογών τους. Θέλουν να είναι οι εξαπατημένοι της υπόθεσης, οι αδικημένοι, οι ριγμένοι κτλ. Θέλει γερά κότσια να παραδεχτείς αυτά τα πράγματα.