Κάποτε είχα συναντήσει μια γνωστή μου που είχε χάσει πρόσφατα την 18χρονη κόρη της σε τροχαίο...Κοιταχτήκαμε κι εγώ αμήχανα μουρμούρισα ένα"Δεν ξέρω τι να πω"...Εκείνη μου χαμογέλασε με έναν τρόπο που δεν ξεχνιέται εύκολα και μου απάντησε"Μη στεναχωριέσαι,κι εγώ δεν ξέρω τι θέλω να ακούσω"...Η αλήθεια είναι ότι εσύ θα δώσεις μια κατεύθυνση στην συζήτηση,όταν θα προκύψει το θέμα...όση αμηχανία και να νιώσει ο δέκτης,δεν θα συγκρίνεται με αυτό που νιώθεις εσύ...