Εξομολογούμενη κάτι δεν μου κολλάει σε αυτή (όπως και σε όλες τις παρόμοιες) εξομολόγηση. Λες κατά λέξιν:"Εγω θελω σχεση ζωης ενω αυτος ειναι εργενης που δεν θελει δεσμευσεις..κ ειμαστε και οι δυο 30+. .αρα τι κανω; αναγκαστικα παω παρακατω; υπαρχει περιπτωση να αλλαξει κ να σοβαρευτει;"Ο προβληματισμός έγκειται στο εξής. Θέλεις σχέση ζωής με τον συγκεκριμένο ή θες σχέση ζωής γενικώς; Οι λέξεις "αναγκαστικά" και η αναφορά της ηλικίας 30+ καθώς και το "να σοβαρευτεί" με κάνουν να πιστεύω ότι μέσα στο μυαλό σου έχεις ένα πλάνο αποκατάστασης (με κάποιον που θα σου κινεί το ενδιαφέρον οπωσδήποτε) μέχρι μια ηλικία. Ότι έχεις φανταστεί ένα μέλλον που θα περιλαμβάνει έναν άντρα-σύντροφο-σύζυγο οπωσδήποτε. Όμως αυτό δεν είναι έρωτας. Αυτό είναι κατάστρωση επιχειρηματικού πλάνου! Είναι "Αν δεν είσαι εσύ θα είναι κάποιος άλλος. Πάντως κάποιος θα είναι επειδή θέλω την κουρτίνα #2 κι όχι το Ζονκ".Αυτό ενδεχομένως να το αντιλαμβάνεται η άλλη πλευρά ξέρεις. Οι σχέσεις δεν λειτουργούν στατικά αλλά πρόκειται για διάδραση. Δεν αρκεί να θέσουμε όρους και προϋποθέσεις. Πρέπει να ξέρει ο άλλος ότι αφορούν τον ίδιο κι ότι δεν πάνε πακέτο με την απόκτηση του τιμαλφούς. Δεν ξέρω αν γίνεται κατανοητό αυτό που λέω. Καθένας θέλει να νιώσει ξεχωριστός.
