Τι όμορφα που τα λες!μου θύμησες τα δικά μου φοιτητικά χρόνια και τα αναπολω πολυ συχνά!Και εγώ πλέον παντρεύτηκα, μετακόμισα και περιμένουμε μωρο και ώρες ώρες σκέφτομαι τι να απέγιναν άραγε εκείνες οι φίλες μου?Πώς να είναι η ζωή τους? Κρίμα που χαθηκαμε αλλά έτσι γίνεται τις περισσότερες φορές! Να είσαι καλά και να χαίρεσαι το μωρο σου και τον άντρα σου!