Με το σχόλιό σου συμφωνώ απολύτως. Το έθεσες πολύ λογικά!Σεβασμός και επικοινωνία είναι τα βασικά συστατικά μιας καλής σχέσης. Δεν είναι όμως θέμα "αγάπης" (κι αυτό εντοπίσαμε άλλωστε νομίζω προηγουμένως μιας κι αυτή τη λέξη κι έννοια χρησιμοποιεί η εξομολογούμενη). Το πρόβλημα με κάθε αντίστοιχο δημόσιο διάλογο για έγκειται στο ότι οι εκ διαμέτρου αντίθετες δύο ομάδες διαλεγόμενων δεν μπορούν να αντισταθούν στο να προσβάλλουν ο ένας τον άλλον (όχι εδώ μέχρι στιγμής αλλά γενικότερα). Οι μεν κατηγορούν τους δε κι οι δε τους μεν κι άκρη δεν βγαίνει. Αλλά αυτό είναι γενικότερο πρόβλημα του διαδικτύου και των μέσων όπως φαίνεται. Δεν έχει να κάνει η θεματολογία. Θα μπορούσαμε να μιλάμε για θετικές επιστήμες vs ανθρωπιστικές ή για το ματς Ολυμπιακού-Παναθηναϊκού. Το πρόβλημα με κάθε αντίστοιχη πραγματική κατάσταση που προκύπτει αντίστοιχο σκάλωμα όμως είναι ότι αυτό που λες σοφά παραπάνω "ε τότε αποχωρώ" δεν εφαρμόζεται. Το συντηρητικότερο μέλος επιμένει να θέλει να πείσει το πιο "προχώ" (ας το πούμε έτσι αν και διαφωνώ με αυτές τις ορολογίες) ότι αυτό που του ζητάει είναι άρρωστο και διεστραμμένο με αποτέλεσμα να δημιουργεί ένα τεράστιο σύνδρομο ενοχής στο άλλο μέλος που θα κατακρημνίσει την σχέση τελικά και θα την φθείρει εκ των έσω. Δεν είναι δηλαδή η άρνηση του βίτσιου αλλά η απόρριψη της ολότητας του άλλου ατόμου (λες και το βίτσιο του δεν είναι δικό του κομμάτι) που πονάει και πληγώνει. Και τελικά απομακρύνει. Ανεπανόρθωτα. Άλλο δεν θέλω να κάνω κάτι (δικαίωμά της και γούστο της καπέλο της στο κάτω κάτω) κι άλλο ερμηνεύω το αίτημά σου με το δικό μου αξιακό σύστημα όπως με βολεύει ή όπως έμαθα να το βλέπω μέσα από τα κοινωνικά γυαλιά (δλδ. "δεν μ'αγαπάει αλλιώς θα με ήθελε αποκλειστικά"). Πριν ενάμιση χρόνο πχ. μια κοπέλα που διεκδικούσε δάφνες ποιότητας για τον εαυτό της πχ. μας ρωτούσε πεισματικά "μα πώς μπορείς να κάνεις έρωτα μ'ένα κωλάντερο;" (έτσι τόσο ποιοτικά!) και παρόλο που της εξηγούσαμε με υπομονή (ότι δηλαδή αυτό που εσένα δεν σου αρέσει δεν σημαίνει ότι δεν αρέσει σε άλλους για τους τάδε και δείνα λόγους) δεν εννοούσε να καταλάβει και απαξίωνε όσους διαφωνούσαν. Αυτή την παθολογία σχολίασα με τόσο πάθος σε αυτή την εξομολόγηση εγώ προσωπικά κι όχι αν θα πρέπει ή δεν θα πρέπει να γίνονται πολλαπλά ερωτικά σχήματα στις σχέσεις. Ας γίνεται ό τι αποφασίσουν οι συντελεστές της σχέσης αρκεί να μην υφίστανται παρερμηνείες.
