Συμφωνω με τους προλαλήσαντες. Περιγραφεις έναν άνθρωπο που η συμπεριφορά του δείχνει ότι δεν έχει διάθεση και κίνητρο να προσπαθήσει για κάτι στη ζωή του. Καθιστική ζωή, μηδεν ενδιαφέροντα, μηδέν διάθεση, μηδέν ενέργεια, θυμός. Αναλογίσου για λίγο κατά πόσο φυσιολογική είναι αυτή η συμπεριφορά. Προσωπικά δε θεωρώ ότι΄ο αδερφός σου δε θέλει όντως να αλλάξει τη ζωή του, απλώς κάτι ύπουλο μέσα του υποβόσκει και τον "κοιμίζει" κρατώντας τον στην αδράνεια. Κι αυτό το κάτι αν δε το ελέγξεις εσύ, τότε θα σε ελέγξει εκείνο. Έχεις σκεφτεί ότι κι ο ίδιος έχει άρνηση γιατί δεν καταλαβαίνει τι του συμβαίνει; Καλό είναι να παραμερίσεις τον θυμό σου, που είναι δικαιολογημένος, και να του κάνεις μια ήρεμη κουβέντα.Ίσως θέλει τον τρόπο του.
