Κοίτα... και συγνώμη που ίσως σχολιάζω πιο "προσωπικά" από ότι θα έπρεπε. α) πώς δέχτηκε ο σύζυγος σου να μεγαλώσει το παιδί χωρίς την μητέρα του. Ακόμα και χωρισμένοι, οι συνέπειες να στερείς την επαφή με την μητέρα είναι σχετικά μεγάλες. β) νομικά μπορείς να πάρεις το παιδί και να σου παρέχει διατροφή ο πατέρας, τόσο για το παιδί όσο και για εσένα. Με μια ψευτοδουλειά και συνεργασία με τον πατέρα (αφού οι λόγοι χωρισμού ήταν εξωγενείς) ίσως να βρεθεί ένα μοτίβο μέχρι να μπορέσεις να βρεις μια "μόνιμη" δουλειά. γ) έχεις συμβουλευτεί κάποιον για τα επιδόματα και βοηθήματα που ενδεχομένως να παρέχονται σε μονογονεϊκές οικογένειες; γενικά, πιστεύω πρέπει να προσπαθήσεις να καθαρίσεις το μυαλό σου. Και αν ίσως συγκεντρώνεσαι πιο πολύ στα λάθη που έκανε η μητέρα σου, και ξεχνάς να προγραμματίσεις τις δικές σου σωστές κινήσεις; η μητέρα σου πάει, είναι κάπου, καλά να είναι, βούτυρο στο ψωμί της στο κάτω κάτω, όσα έκανε, κακά ή καλά τα έκανε. Εσύ; τι σκοπεύεις να κάνεις;