Επειδη κι εγω εχω συχνα προβληματιστει περι αυτου βρισκω ευκαιρια να διατυπωσω τις σκεψεις μου.. Υπαρχει μια ταση στις μερες μας, ας την πουμε θετικης στασης ζωης... Δε λεω καλο ειναι να ειμαστε αισιοδοξοι και μαχητικοι, να μην τα βαφουμε κοινως μαυρα με την πρωτη δυσκολια. Ωστοσο, αν μιλησεις στο τελος μιας κουραστικης ημερας με εναν τετοιο "θετικο" ανθρωπο και του πεις.... Ειμαι χαλια σημερα, δεν την παλευω, τρελη κουραση, ατελειωτες υποχρεωσεις και διαφορα περιστατικα που μπορει να μας καναν τα νευρακια τσαταλακια... Θα σου πει λοιπον ο "θετικος" ανθρωπος... Ελα μωρε, μην εισαι γκρινιαρης, δεν ειναι σοβαρα θεματα... Τι να πει κ ο κοσμος που δεν εχει να φαει/δεν εχει δουλεια/ δεν εχει την υγεια του. Ε, αρα λοιπον, ας ανοιξουμε ενα λαγουμι στην αμμο να βγαλουμε εκει τα αρνητικα μας συναισθηματα, για να μην "φορτιζουμε αρνητικα" τους "θετικους" ανθρ πους...