Έχω δει και γω κάτι παρόμοιο.Πιστεύω δεν είναι και πολύ νορμαλ και φταινε γι αυτο κυρίως οι γονεις, γιατι χωρις να το καταλαβουν δημιουργούν ανασφαλεια στο παιδι ετσι ωστε να επιδιωκει συνεχως (κυριολεκτικα) καποια επικοινωνία μαζι τους για να νιωθει καλά. Άρα το παιδι ουσιαστικα δεν απογαλακτίζεται ποτέ από αυτους, ουτε αφου φυγει απο το σπιτι (καλη ωρα οπως η κουνιάδα σου).