Ειχα περασει παρομοια φαση στην ηλικια σου..Ειχα χωρισει απο τον μεγαλο μου (τοτε) ερωτα,ειχα παραιτηθει απο τη δουλεια κ συνειδητοποιησα οτι οι αγαπημενοι μου φιλοι ηταν στο εξωτερικο...Μαζι με καποια αλλα δυσαρεστα σκηνικα που ειχαν συμβει τοτε,ειχα κλειστει αρκετα στον εαυτο μου(κ στο σπιτι μου) και δεν με γεμιζε τιποτα..Αν το αφηνα ομως,θα βαλτωνα..Ξεκινησα κολυμβητηριο κ ισπανικα κ μετα εψαξα για δουλεια...Δεν θα σου πω οτι ολα εφτιαξαν αμεσως αλλα μετα ψαχτηκα κ με κατι σεμιναρια κ αλλα πραγματα κ σιγα σιγα γεμιζα καπως ευχαριστα το χρονο μου κ δεν σκεφτομουν...Ισως να επρεπε να συμβει αυτο για να γινω πιο ανεξαρτητη κ να ωριμασω...Παρε το χρονο σου αλλα προσπαθησε να κανεις πραγματα που να σε ευχαριστουν κ να σε γεμιζουν..Δυστυχως οταν μενουμε απραγεις,το μυαλο τεινει να σκεφτεται αρνητικα...