Ο φόβος να ζήσεις μήπως και πληγωθείς είναι η ασφαλέστερη μέθοδος για να αφήσεις την ζωή να σε προσπεράσει. Μην το κάνεις. Δεν έχει δεύτερη ζωή. Όσο για το κέρατο. Απορρέει από ένα πάρα πολύ συγκεκριμένο λάθος συννενόησης. Δύο άνθρωποι που ενδεχομένως* έχουν ερωτικές επιθυμίες για άλλους ανθρώπους (αλλά έχουν παιδιόθεν διαπαιδαγωγηθεί ότι δεν θα έπρεπε) αποφασίζουν ότι έχουν την αυτοκυριαρχία να τις αρνούνται και να ακυρώνουν τον εαυτό τους συστηματικά. Ε λοιπόν δεν την έχουν και δεν το καταφέρνουν στο τέλος! Κι επειδή έχουν μπει στην λούμπα να λένε μεγάλα λόγια κατόπιν τα κάνουν σκατά λέγοντας ψέμματα για να καλύψουν τις αθετήσεις αυτών των υποσχέσεων και καταλήγουν να πληγώνουν τον σύντροφο που δεν πληγώνεται από την πράξη όσο από τις ψευτιές και την υποτίμηση. Ενώ αν από την αρχή γνώριζαν τον εαυτό τους και τις επιθυμίες τους κι είχαν την παρρησία να τις παραδεχτούν στο σύντροφό τους...η πορεία θα ήταν τελείως διαφορετική. Αλλά αυτά θέλουν ωριμότητα και αυτογνωσία. *υπάρχουν και φύσει μονογαμικοί άνθρωποι αλλά είναι πολύ μικρή μειοψηφία