Πριν λίγους μήνες ήμουν και εγώ σε μια παρόμοια φάση καθώς δε μου άρεσε τίποτα και γενικά ένιωθα πως δε ζω, πως απλά υπάρχω. Μετά από πάαααρα πολλή σκέψη και κάποια στιγμή που λέω δεν πάει άλλο, έκλεισα ραντεβού σε ψυχολόγο. Μέχρι τελευταία στιγμή σκεφτόμουν να μην πάω, αλλά ευτυχώς για μένα πήγα. Μετά από περίπου 5 μήνες, δεν μπορώ να σου πω ότι έχω αλλάξει πλήρως ή ότι έχω κάνει όσα θα ήθελα, αλλά νιώθω ότι κάνω καθημερινά βήματα προς έναν καλύτερο εαυτό και φτιάχνω μια πιο ευχάριστη για μένα ζωή. Σίγουρα έχω και πισογυρίσματα που με διαλύουν, αλλά μέρα με τη μέρα παίρνω όλο και περισσότερη δύναμη. Καταλαβαίνω πως αισθάνεσαι και πόσο σε πνίγει όλο αυτό. Να ξέρεις ότι δεν είσαι μόνη σου σε όλο αυτό. Ελπίζω να αλλάξουν τα πράγματα και με τη βοήθεια και του ειδικού να αρχίσεις να ζεις όλα όσα θες και να αγαπήσεις και τον εαυτό σου! Καλή συνέχεια και καλό πτυχίο :)