Το καλύτερο δεν μας λες: ποιος είναι; Από 'κει και πέρα, ζεις μια φαντασίωση για ν' αποφύγεις την πραγματικότητα. Κάτι προφανώς σε έχει πληγώσει αρκετά και αποφεύγεις κάποια πράγματα. Αυτό που σ' αρέσει πιο πολύ είναι ότι δεν είναι οικείος, αλλά απληστίαστος. Στην εφηβεία,για παράδειγμα, είναι αρκετά συχνό το φαινόμενο αυτό. Νομίζω, ότι και να γίνει αυτό που θες τελικά κάτι θα σε απωθήσει γιατί αυτός που έχεις πλάσει μπορεί να μην ταυτίζεται με αυτό που θα συναντήσεις.
