Δε φταίω εγώ, δε φταίς εσύ,μπορεί να φταίει το νησί,μάς μάγεψε, μας πήρε τα μυαλά.Αγάπες καλοκαιρινές, που είστε τόσο δυνατές,χαθήκατε στης πόλης τα στενά.Η θύμηση σου δυνατή, η παρουσία σου στεγνή,στη σκόνη αυτού του δρόμου θα χαθεί.Μη μου μιλάς για καλοκαίρια....(Ελπίζω κατάλαβες τι συνέβη στην περίπτωσή σου).
