
Δεν υπαρχει λογος να συνεχισεις να παλευεις και για τους δυο. Δεν το λεω απο φιλοτομαριστικη θεωρηση της καταστασης, κοινως δες τον εαυτο σου κ μην νοιαζεσαι για τον αλλον. Το λεω γιατι προφανως ουτε η παρουσια σου στη ζωη σου τον βοηθα. Ισως και ενας ειδικος ψυχικης υγειας σε συμβουλευε το ιδιο (δεν ειμαι, δε γνωριζω, εικαζω μονο). Θα ηταν ισως καλο για σενα να απευθυνθεις σε καποιον ειδικο για να μπορεσεις να απεγκλωβιστεις απο τις ενοχες που πιθανον εχεις.