Δεν νομίζω ότι λίγοι το έχουν σκεφτεί. Μήπως κολακεύεσαι;Το παραθυράκι που ανοίγεις οδηγεί μετά και σε άλλους ελέγχους: ηθικής/σεξουαλικότητας/ψυχικής ισορροπίας/νευροτυπικότητας/πίστης στις πατροπαράδοτες αρχές κι αξίες/τήρηση κάθε μικροκανονισμού...Ποιός θα μείνει στο τέλος για να πάρει τις αποφάσεις;Είναι ο προάγγελος μιας δυστοπίας. Οι μεγάλοι ηγέτες δεν διακρίθηκαν από την αποχή τους από τα "πάθη" αναγκαστικά αλλά από το όραμα και την θέληση (και ικανότητα) να το προωθήσουν.