Η υπομονή πρέπει να έχει κάποια όρια, αλλιώς μέσα σου βράζει μια χύτρα με άσχημες στο μέλλον για σένα συνέπειες. Αυτά που χαρίζεις στον άλλον όταν παραβιάζεις τα όριά σου, είναι αυτά που στερείς από σένα. Δεν ξέρω τι είναι η ζωή, ξέρω ότι όπως έχουμε απαιτήσεις απ' τους εαυτούς μας, οφείλουμε να έχουμε κι απ' τους άλλους σε θέματα συμπεριφοράς. Και ναι, εύχεσαι απλά να ξεχάσεις όταν συνειδητοποιείς τι αυτογκόλ βάζεις για να έχεις κάποιον στην ζωή σου. Επίσης, δεν ξέρω αν το να υπομένεις μια σχέση που σε φθείρει είναι απόδειξη αγάπης ή ότι απ' το ολότελα καλή κι η Παναγιώταινα προκειμένου να έχεις κοντά σου κάποιον που αγαπάς. Αυτόν μπορεί να τον αγαπάς, αλλά άμα μένεις σε τέτοιες καταστάσεις πόσο σίγουρος-η να είσαι ότι αγαπάς κι εκτιμάς τον εαυτό σου;