Εγώ πάλι -βλέποντάς το λίγο κυνικά το θέμα- νομίζω ότι είναι λιγάκι ανεδαφικό να πιστεύεις ότι βρήκες στα 18 τον άνθρωπο με τον οποίο θα περάσεις την υπόλοιπη ζωή σου. Δεν είναι αδύνατον, αλλά οι πιθανότητες είναι λίγες. Σε αυτές τις ηλικίες ακόμη δεν έχουμε γνωρίσει πολλά από τη ζωή, αλλάζουμε πολλά από το χαρακτήρα μας και από αυτά που ζητάμε από τους άλλους. Αυτό ισχύει και για σένα και για το φίλο σου (πιθανώς κι αυτός έχει παρόμοιες σκέψεις).Από την άλλη, πάντα θα σε ελκύουν άλλοι άνθρωποι, είναι εντελώς φυσιολογικό.Μέρος της ενηλικίωσης είναι να παίρνουμε κι αποφάσεις (μέχρι τα 18 πολλές αποφάσεις τις παίρνουν οι γονείς μας για μας, από το πόσα χρήματα θα ξοδέψουμε μέχρι τι να φάμε).Οι αποφάσεις, ακόμη και λανθασμένες, θα είναι μόνο δικές σου.Ό, τι κι αν αποφασίσεις, να ξέρεις ότι η ζωή δεν είναι πάντα όλο χαρά κι ότι θα συναντάς συνέχεια διλήμματα στα οποία θα πρέπει, ανάλογα με την εμπειρία σου και τις δυνατότητές σου, να παίρνεις αποφάσεις.