Γεια σου! Είμαι κοπέλα και γω 32 ετών και καταλαβαίνω πλήρως το άγχος που βιώνεις και τις αγωνίες που σε διακατέχουν για το μέλλον. Λίγο πολύ, υπάρχουν αρκετά άτομα που έχουν το ίδιο πρόβλημα που μπορεί να συνοδεύεται μαζί και με άλλα άσχημα γεγονότα. Το αποτέλεσμα είναι η άσχημη ψυχολογική κατάσταση και ο αρνητισμός που μας διακατέχει. Νιώθουμε ένα κενό, νιώθουμε ότι είμαστε ξαφνικά μόνοι και μόνες σε όλο αυτό και σαν σε ένα σταυροδρόμι που δεν γνωρίζουμε το δρόμο και τι μας επιφυλάσσει αυτός. Το ότι σε χώρισε λέγοντάς σου ότι σε είχε δεδομένη, δηλώνει ότι σε είχε ιδιοκτησία του αφού θεώρησε ότι αναμφισβήτητα του ανήκεις. Ίσως έδωσες τα πάντα για αυτή τη σχέση και εκείνος ένιωσε ότι είναι υπεράνω αντί να είστε ισότιμοι. Όταν κάποιος θεωρεί ότι ο άλλος του ανήκει, σημαίνει ότι ανά πάσα στιγμή μπορεί να τον κρατήσει ή να τον ξεφορτωθεί. Στην ουσία κατά την άποψή μου, εκείνος δεν εκτίμησε εσένα ως άνθρωπο και ήταν εγωκεντρικός εξαρχής. Να ελπίζεις σε καλύτερες μέρες και θα βρεις κάποιον πραγματικά αργά ή γρήγορα πραγματικά να σε εκτιμήσει. Αλλά να θυμάσαι πως για να μην πληγωθείς ξανά, να βάζεις κάποια ασπίδα στη καρδιά σου και να μη θεωρείς ούτε ότι ο επόμενος θα είναι ο ιδανικός αλλά ούτε και ίδιος με τον προηγούμενο. Εν ολίγοις να μην αφήνεσαι αμέσως και παρασύρεσαι με τα συναισθήματα που θα σου δημιουργούνται, αλλά συνάμα και να μη τον απωθείς αλλά να μετριάζεις τα πράματα γύρω σου.