Προσωπικά δε βλέπω κάτι γοητευτικό στο να είμαι μαζί με έναν άνθρωπο ο οποίος λείπει το μισό χρόνο (και παραπάνω) από δίπλα μου μέχρι να πάρει σύνταξη, οπότε μετά έχω συνηθίσει στην απουσία του και δεν ανέχομαι την παρουσία του (γιατί πολλές φορές έτσι συμβαίνει στο τέλος, το λέω με παραδείγματα του περιβάλλοντός μου). Όλα τα άλλα είναι να είχαμε να λέγαμε.
