Πολυ ωραία τα γράφεις Ατέρμονη Ανία. Αναρωτιεμαι στην πράξη πως τα καταφέρνεις εσυ. Ξερεις οι ανθρωποι δεν ειναι κουρδισμενα στρατιωτακια. Ξερω-αντίστοιχη με την παραπανω-περίπτωση που υπαρχουν παιδιά και απο τις δυο πλευρες. Τι να έκαναν, να χώριζαν; Ερωτευτηκαν εντονα χωρις να το επιδιωξουν αλλα δεν το εζησαν. Τι εφταιγαν τα παιδιά και οι συντροφοι τους; Ετσι το εβλεπαν αυτοι. Αλλοι θα το ζουσαν. Ο έρωτας έρχεται χωρις να το θες. Μη σου τυχει.